همانطور که در متن قبلی در خصوص شکرک زدن عسل طبیعی و علت بروز آن گفته شد، عسل طبیعی هم ممکن است دچار شکرک زدگی شود و این موضوع نمی تواند ملاک مناسبی برای تشخیص عسل طبیعی از تقلبی باشد. حال برای آشنایی و درک بیشتر این پدیده ی فیزیکی در این بخش می خواهیم به بررسی عوامل موثر در شکرک زدن عسل طبیعی بپردازیم.
4 مورد از مهم ترین و موثر ترین دلایل محیطی در شکرک زدن عسل طبیعی عبارت است از:
دمای نگهداری از عسل می تواند تاثیر مستقیمی بر شکرک زدگی آن داشته باشد. دمای کندو بطور معمول 35 درجه ی سانتی گراد است که دمای مطلوبی برای حفظ بافت اولیه عسل می باشد. اما در دماهای پایین تر از 14 درجه سانتی گراد بافت عسل به آرامی متبلور و کریستاله می شود. به همین خاطر است که شکرک زدگی در فصول سرد بیشتر اتفاق می افتد. البته در نظر داشته باشید که لزوما تمام عسل های طبیعی در دمای مذکور دچار تبلور نمی شوند بلکه دماهای پایین یک عامل تسریع کننده می باشد.
رطوبت یکی از دیگر عوامل موثر در شکرک زدن عسل طبیعی می باشد بطوریکه هر چه رطوبت محصول بالاتر باشد احتمال شکرک زدن بیشتر است. به همین خاطر است که عسل ها در مناطق شمالی کشور سریع تر از مناطق کم رطوبت کریستاله و متبلور می شوند.
بافت گیاهی منطقه ای که زنبور ها در آن تغذیه می شوند نیز می تواند به نوعی در شکرک زدن عسل موثر باشد به این صورت که گلوگز بالا در عسل احتمال شکرک زدگی را افزایش می دهد، بنابراین هر چه گلوکز گیاهی که زنبور از آن تغذیه می کند بیشتر باشد احتمال شکرک زدگی افزایش پیدا می کند.
گاهی حضور ذرات خارجی نظیر گرده ی گل ها، ذرات موم و نظیر آن در عسل خام ( فیلتر نشده و حرارت ندیده) مانند هسته ی تبلور عمل می کنند و سرعت فرایند شکرک زدگی را بالا می برند.
در صورتیکه که عسل شما شکرک زده باشد بهتر است تا عسل را به همان حالت مورد استفاده قرار دهید تا از تمامی خواص آن بهره مند شوید. اما در صورتی که تمایلی به مصرف آن در حالت شکرک زده ندارید می توانید ظرف عسل را در یک ظرف آب با دمای 40 درجه ( بطوریکه تحت حرارت مستقیم نباشد) قرار دهید و زمانی که قسمت بیشتر عسل از حالت متبلور خارج شد ظرف عسل را خارج کرده تا باقی عسل با گرمای جذب شده ی اولیه تغییر حالت دهد.